උදා කල හිරු කිරණ මෙන්
එලිය දුන් නුඹ
සදෑ කල හිරු කිරණ මෙන්
සැගව ගොස් ඇත
ඉතිරි කර
අමාවක ...

එදා මෙන් අදත්

උණුසුමේ වෙලෙන්නට
සෙනහසේ සුව විදින්නට
ආසයි ඔබ ලගට විත්
එදා මෙන් අදත්

ඔඩොක්කුවේ නැලවෙන්න
උරහිසේ නැගයන්න
ආසයි විදගන්න
එදා මෙන් අදත්

සෙනෙහසින් ලගටගෙන
කියාදෙන ලොවේතතු
ආසයි අහගන්න
එදා මෙන් අදත්

චුටි පුතු ලන්කරන්
මට මෙන් ඔහුටත්
පානවිට සෙනෙහස
ආසයි යන්නට එදවසට

එදා මෙන් අදත් . . .


ඩ්.කලන්සුරිය

පිය සෙනෙහස ...

නුඹයි අපෙ විදු මවුන් ...

දුහුල් මිදුම් වලා අතරින්

හරිත වන් සේලය දරා
ටෙබරෝස, අරලිය මල් වියන් යට හිද
සිනැහුනේ
නුඹයි අපෙ විදු මවුන් . . .

සිව් දෙසින් පමිණි වුන්
හොවාලා උකුල මත
සැමදෙනට එක ලෙසින්
සැලකුවේ
නුඹයි අපෙ විදු මවුන් . . .

සකල විද ශිල්පයන්
පොවලා අප සැමට
ගොඩනගා අපෙ දිවිය
සැරසුවේ
නුඹයි අපෙ විදු මවුන් . . .

නොනැවතී ඉදිරියට
නිවැරදිම මග දිගේ
ජිවිතය තරනය කරන්නට
කියාදුන්
නුඹයි අපෙ විදු මවුන් . . .

පෙර කල පිනෙන් අප
ලැබුවේ ඔබ වන් මවක් දිවියට
අදමෙන් හෙටදිනෙත්
වැජබේවා
මවුනි නුගවෙල මදි මහ . . . .

තාත්තා ...

කවාලා බත්ගුලි
පෙන්වා යායුතු මග
තනන්නම් නුබෙ ලොවම
මතු දිනක නුඹට රජ කරන්නට
..............
දිනක් පමිණෙයි මටද
නුබෙ අතින් බත් පිඩක් කන්නට
නොබලා අහක එදවස
කවාපන් එක් බත් පිඩක් මා හට ....